πρωτοκοινωνία

η, Ν

όρος που χρησιμοποιήθηκε από τους ανθρωπολόγους και άλλους επιστήμονες τού 19ου αιώνα προκειμένου να δηλωθεί το στάδιο κατά το οποίο ο άνθρωπος οδηγήθηκε από την αγριότητα, δηλαδή από την κατάσταση τού κυνηγού και τού καρποσυλλέκτη, στο στάδιο τής βαρβαρότητας, δηλαδή τού γεωργού, πριν από το πέρασμά του στον πολιτισμό.